Jeżdżę parę razy w tygodniu na rehabilitację. A jak wychodzę rozglądam się po chodniku. Gdzie te osoby niepełnosprawne?

Jest nas prawie 5 mln. To fakt ze spisu i znaczy, że parę razy na dzień powinienem widzieć kogoś na wózku lub przynajmniej chodzącego z laską. A ja ich nie widzę! Nie widzę.

Autor: Krystian z Agere

Bądźmy razem w Społeczności Pomimo, grupie osób które podejmują się działania pomimo niepełnosprawności spolecznosc.agere.org.pl

Ilu nas jest?

Sam jestem niepełnosprawny już od przeszło 10 lat. Wszedłem do szpitala zdrowy, wyszedłem z niedowładem czterokończynowym, na wózku.

Okazuje się, że byłem w szerokim gronie innych osób z podobnymi lub większymi niepełnosprawnościami, których to było (i w podobnej skali jest) ok. 4,7 mln w samej Polsce. Czy wiesz, że to ponad 12% wszystkich obywateli? To ogrom!

Powtarzam, bo o tym trzeba wiedzieć, to twarde fakty, ponad 1/10 Polaków walczy z niepełnosprawnością! Ta wiadomość to było prawdziwe „uderzenie obuchem”, gdy ją przeczytałem. Bo nikt jakoś o tym nie mówi!

Czy osoby niepełnosprawne są aktywne?

Tak naprawdę większość osób niepełnosprawnych siedzi przed telewizorem lub komputerem, zgarbiona nad smartfonem lub laptopem. To dlatego nie ma ich na ulicach, pomimo tej zatrważającej liczby wynikającej ze spisu powszechnego.

Z pewnością niektórzy siedzą w domu i pracują. Wiele zawodów jest przecież możliwych do wykonywania zza biurka. Wystarczy komputer, internet i czas.

W domu i nie tylko

Rehabilitować też się można w domu, ćwiczyć samemu lub uczestniczyć w zajęciach on-line. Rozwijać umiejętności i pasje również można w czterech ścianach.

Istnieje wiele przykładów tego, jak wiele potrafimy pomimo niepełnosprawności. Przekonałem się o tym na Fejsie Agere, przeszukując grupy osób niepełnosprawnych…

Ktoś pisze książki, kolejny maluje, inny śpiewa, jeszcze inny majsterkuje, w końcu i paru… podróżuje. Jest też wiele przykładów ze świata — takich jak Nick Vujcić i Stephen Hawking.

Aktywność w liczbach

A co mówią liczby o konkretnej sytuacji w Polsce? Czy osoby podobne do mnie, czyli niepełnosprawne mobilnie, są aktywne?

Niestety! Niemal 80% osób niepełnosprawnych jest określanych jako „bierni zawodowo”. Jak wygląda jednak aktywność osobista, taka jak rozwój umiejętności i pasji? Niewątpliwie równie kiepsko.

Przekładając aktywność na wymierne liczby, biernych zawodowo osób niepełnosprawnych było aż 3,61 mln. Podobna lub większa liczba dotyczy więc bierności w innych kwestiach.

Pomimo niepełnosprawności

Osoby niepełnosprawne nie są, a przecież mogą i powinny być aktywne. Wiem to i w to wierzę. Aktywność człowieka, każdego człowieka, jest ważna – ma przełożenie na finanse, funkcjonowanie, zdrowie, ale i stan psychiki.

Brak aktywności to brak sprawczości, a to z kolei przygnębienie – depresja gotowa. Czy można do tego dopuścić? A może warto by zmienić tę sytuację?

Po to powstała Fundacja Aktywizacji Osób Niepełnosprawnych Agere. By pisać, mówić i pokazywać, że może być inaczej.

Człowiek aktywny ma silniejszą psychikę – lepiej się czuje, odzyskuje wiarę w siebie i idzie drogą prowadzącą w dobrą przyszłość.

Naprawdę nieważne, czy to mała lub duża pasja, hobby, wolontariat lub praca i własna działalność. Nieistotny jest też stopień niepełnosprawności. Ważne, by coś konkretnego robić, a przynajmniej spróbować, nawet jeśli to trudne.

Życie to ruch i działanie, to nieustanne wyzwania — osoby z niepełnosprawnościami nie powinny być tego pozbawione.