Gdy mamy ruch uliczny i jest zator, to mamy utrudnienia w ruchu. Mogą być nawet znaczne. Często zator drogowy uniemożliwia sprawne przemieszczania się z jednego miejsca miasta w inne, nawet na krótkie odległości, takie jak tylko o pół kilometra. Mobilność osoby w autobusie lub aucie zniwelowana, utrudniona. Taksówka też nie pomoże. A do pracy lub szkoły trzeba dotrzeć.

Autor: Krystian z Agere

Bądźmy razem w Społeczności Pomimo, grupie osób które podejmują się działania pomimo niepełnosprawności spolecznosc.agere.org.pl

Przejdzie - nie przejdzie

W normalnej sytuacji to minuta drogi, a blokada ulicy powoduje, że zamienia się to w pół godziny udręki w korku. Znasz to prawda? A teraz porównaj to do niepełnosprawności.

Podobna sytuacja jest tutaj częsta. Powiedzmy, że poruszasz się za pomocą kul. Czy przejedziesz pół kilometra? Tak, kule to umożliwiają. Aha… to już NIE jest znaczna niepełnosprawność — powie może orzecznik. Bo jednak poruszasz się. Kule umożliwiają Ci spacer, to jesteś samodzielny — nie należy Ci się pomoc.

Ale brak takiego orzeczenia to brak pewnych uprawnień! Wciąż potrzebnych uprawnień. Nic się nie zmieniło, bo bez narzędzi (tutaj — kule), które mogą się popsuć — cały czas nic nie możesz.

Widać, że taki „orzecznik” (i ustawodawca) zapomina o ważnej rzeczy. Bez kul nie możesz NIC… I dlatego taką osobę jak Ty można nazwać osobą niepełnosprawną mobilnie.

Po prostu mobilna niepełnosprawność

Ta osobna kategoria — „niepełnosprawność mobilna” — pozwoliłaby jednoznacznie ustalić przywilej posiadania karty parkingowej i całkowitą ulgę w komunikacji miejskiej. I to niezależnie od stopnia niepełnosprawności i kodu choroby bądź niepełnosprawności, jak to jest teraz.

Bo dziś, pewnie nie każdy wie, stosuje się dziwny i śmieszny system, w którym do karty parkingowej i owych biletów uprawnia kombinacja kodów i stopni niepełnosprawności. Istne wariactwo! Za to dodatkowy i wyraźnie określony rodzaj niepełnosprawności mobilnej, jasno zapisany w orzeczeniu, znacznie uprościłby sprawę.

Jasna sprawa - proste orzeczenie

W oczywisty sposób taki nowy rodzaj niepełnosprawności w orzecznictwie dawałby jasny komunikat nt uprawnień komunikacyjnych. Niezależnie od kodu i orzeczonego stopnia niepełnosprawności.

Uprawnienia te są niezwykle ważne dla aktywności osób niepełnosprawnych! Bez nich jakiekolwiek działanie, które często wiąże się z przemieszczaniem, nie byłoby możliwe. Niepełnosprawność mobilna w orzeczeniu, która by jasno te potrzeby wyrażała — to postulat z ramienia Agere Fundacji.

Przecież już to jest!

Czy na pewno to już jest? Jest niepełnosprawność ruchowa, ale czy problem z ruchem zawsze uniemożliwia przemieszczanie się? Niekoniecznie. Może ona zwyczajnie powodować nieco „koślawe” chodzenie. Do karty parkingowej uprawnia też niepełnosprawność wzroku. Ale czy zawsze jest ona równoznaczna z potrzebą posiadania karty parkingowej?

Wyobrażam tutaj sobie dość prosto osobę niewidomą, przecież z niepełnosprawnością, ale nie ruchową, a mimo to będącą równocześnie mobilnie niepełnosprawną, bo niemogąca się swobodnie i daleko poruszać. Z drugiej strony, po zebraniu doświadczeń i odpowiednim wyszkoleniu, już by niepełnosprawna mobilnie nie była.

Ale może jednak zależna od narzędzi umożliwiających mobilność? Czy to wymaga komisji i oceny? Wymaga. Podobnej jak teraz, nie nowej oczywiście. Nie chodzi o mnożenie bytów. Wystarczy dodatkowy zapis w prawie.

Wprowadzenie orzekania niepełnosprawności mobilnej byłoby korzystne dla samej osoby niepełnosprawnej. Ułatwiałoby orzekanie i dawałoby jasny komunikat — nieskrępowane prawo do określonej grupy ułatwień takich, jak karta parkingowa.